"กระสวยอวกาศ"
(Space Shuttle) มีองค์ประกอบประกอบ 3 ส่วนตามภาพที่
1 ดังนี้
1. จรวดเชิ้อเพลิงแข็ง (Solid Rocket Booster)
จำนวน 2 ชุด
ติดตัั้งขนาบกับถังเชื้อเพลิงภายนอกทั้งสองข้าง
มีหน้าที่ขับดันให้ยานขนส่งอวกาศทั้งระบบทะยานขึ้นสู่อวกาศ
2. ถังเชื้อเพลิงภายนอก
(External Tank) จำนวน 1 ถัง ติดตั้งอยู่ตรงกลางระหว่างจรวดเชื้อเพลิงแข็งทั้งสองด้าน
มีหน้าที่บรรทุกเชื้อเพลิงเหลว
ซึ่งมีท่อลำเลียงเชื้อเพลิงไปทำการสันดาปในเครื่องยนต์ซึ่งติดตั้งอยู่ทางด้านท้ายของกระสวยอวกาศ
3. ยานขนส่งอวกาศ (Orbiter) ทำหน้าที่เป็นยานอวกาศ ห้องทำงานของนักบิน
ห้องปฏิบัติการของนักวิทยาศาสตร์ และบรรทุกสัมภาระที่จะไปปล่อยในวงโคจรในอวกาศ
เช่น ดาวเทียม หรือชิ้นส่วนของสถานีอวกาศ เป็นต้น เมื่อปฏิบัติภารกิจสำเร็จแล้ว
ยานขนส่งอวกาศจะทำหน้าที่เป็นเครื่องร่อน
นำนักบินอวกาศและนักวิทยาศาสตร์กลับสู่โลกโดยร่อนลงสนามบิน
ด้วยเหตุนี้ยานขนส่งอวกาศจึงต้องมีปีกไว้สำหรับสร้างแรงยก แรงต้านทาน
และควบคุมท่าทางการบินขณะที่กลับสู่ชั้นบรรยากาศของโลกยานขนส่งอวกาศสามารถนำมาใช้ใหม่ได้หลายครั้ง
ส่วนสำคัญของกระสวยอวกาศ
เรียกว่า ออร์บิเตอร์ (orbiter หมายถึง ยานโคจร) จะพาลูกเรือและสัมภาระไปยังอวกาศในขณะที่จะส่งกระสวยอวกาศขึ้นไป
กระสวยจะอยู่ที่ฐานส่งโดยจะตั้งชี้ขึ้นไปคล้ายจรวด ข้าง
ๆ ออร์บิเตอร์จะมีแทงค์น้ำมันขนาดใหญ่ ซึ่งเรียกว่า แทงค์ด้านนอก (External
Tank) ซึ่งมันจะเก็บออกซิเจนและไฮโดรเจนในขณะที่มันขึ้นเชื้อเพลิงเหล่านี้จะถูกสูบเข้าไปยังเครื่องยนต์หลัก
3 เครื่อง
ของออร์บิเตอร์นอกจากนี้ยังมีแทงค์ขนาดเล็กที่อยู่ข้าง ๆ
ออร์บิเตอร์บนฐานส่งเพื่อให้แรงผลักดันพิเศษในขณะส่งกระสวยขึ้น ซึ่งเรียกว่า Solid
Fuel Rocket Booster หรือ SRB ทำงานคล้ายกับจรวดดอกไม้ไฟขนาดใหญ่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น